Осы жазда Павлодар қаласының №8 лицей жанындағы сауықтыру орталығының балалары «Шафердің музей-үйінде» ақын, прозаик, суретші Владимир Агафонович Щербаковтың шығармашылығымен танысты.
Өткен ғасырдың елуінші жылдары Владимир Щербаков пен Наум Шафер Алма-Аты қаласының бір университетінде оқыған еді.
Шәкірттік жылдары Михаил Лермонтовтың туындысы бойынша «Печорин» операсын бірге жасады.
2014 жылы ақын Ю. Лермонтовтың 200-жылдығына орай музей «Ветка Палестины» дискін шығарды.
Наум Григорьевич Шафер мен Наталья Михайловна Капустинаның отбасылық мұрағатта суретшінің жұмыстары мен Владимир Щербаковтың сыйға беру қолтаңбасымен кітаптары сақталған.
Ол үш тұлғада жалғыз. Оның прозасы көркем. Оның суреттері жеңіл және лирикалы. Өлеңдері бейнелі.
Өзі аралаған барлық жерлердің тамаша пейзаждары туралы жол жазбалары – оның шығармашылығында ерекше жанр болып табылады.
Оның көркемдік жұмыстары әлем бойынша тараған.
«Нива» қазақстандық әдеби-көркем журналы 2011 жылғы №11 санында суретші Владимир Щербаков жұмыстарының ИЗОАЛЬБОМІН ұсынды, ал «Простор» журналы 1998 жылғы №11 санында ақынның өлеңдері мен этюдтерін сақтады.
Ал одан бұрынғы туындыларын балалар 1960 жылғы «Дружные ребята» балаларға арналған республикалық газет беттерінен оқыды.
Владимир Щербаковтың барлық жұмыстарында жақсы, бейнелі, поэтикалық өмірді көреміз.
Өлеңдерінің жинақтарына өте қызықты аттар қойылған: «Подсолнышек сказок», «Тёплая ладошка», «Ивашка».
Ал композитор Михаил Иванов-Сокольский Владимир Щербаковтың «Зелёный язычок», «Звёздочка», «Весенний подарок», «Зубрилка», «Журавлиная горка» өлеңдеріне музыканы жазып, сол музыка 1978 жылғы Алма-Ата қаласының «Жалын» баспасында шыққан «Весна» ноталық жинаққа енген.
Нами Гитин (Наум Шафердің композиторлік лақап аты) шәкірттік жылдары Владимир Щербаковтың өлеңіне «Костёр пионерский пылай» әнін жазған. Осы ән балаларға арналған республикалық радиобағдарламасына шақыратын белгі болған. 2016 жылы Наум Григорьевич Шафердің 85-жылдығына орай осы ән Павлодар қаласының №1 балалар музыкалық мектебінің оқушылары орындады.
«Достық Үйіндегі» кешті 1952 жылы Владимир Щербаков шәкірттік жылдары жазған Наум Григорьевич Шафердің портреті орналасқан баннер ілінді.
Қаланың барлық кітапханаларында Владимир Щербаковтың еліктіретін және танымдық кітаптар сақталған.
Солардың бірі «Рассказы об ушедшем лете» деп аталады. Осы кітап 1989 жылы шығарылған. Балалар осы тамаша бейнеленген кітаптың әрбір бетінен Іле Алатауының әдемілігін көріп, «естіді».
Міне «МАЛИНОВЫЙ КУЗНЕЧИК» кішігірім әңгіме:
«Было это в разгар лета. День выдался знойный. И решил я побаловаться чайком с малиной.
Поставил на костёр чайник и отошёл в тень. Раздумываю: как же набрать малины? У дома её целые заросли. Попробуй, разыщи в них спелую ягоду.
Послеживаю за костром, любуюсь видами гор. Поглядываю на малинник.
И вижу - дрогнул лист на кусте малины. Вырос на нём кузнечик. Весь словно склеен из зелёных былинок. Две самых длинных былинки надломлены - вот и ноги. Коленками назад. Да со шпорами.
Глазел - глазел на меня кузнечик. Так притопнул ножкой - лист поклонился.
У кузнеца зачесались усики. Запрокинул он ножку за голову. Роскошный зелёный усик, пригибаясь, проскользнул у него под коленкой. И опять торчком.
То же самое проделал кузнечик и со вторым усиком.
Топорщатся у кузнеца усы - антенны. Глаз он с меня сводит, будто допытывается: «Сможешь так - то?»
Мы сами с усами. Но вот расчёсывать таким манером усы не доводилось.
«Хорош гусар», - говорю я кузнечику, - Живёшь в малиннике.
Кузнец звякнул шпорами. И был таков.
Тут и чайник мой закипел. Пора пить чай с малиной. Благо в лес за ней ходить не надо. Пощипал я малинку, что растёт на вершинках. Аппетит разгорелся. Полез я в чащу. Сладка малина, да уж очень колюча. Весь исцарапался. Не знаю, как выбраться поскорей. Расхотелось малины.
И опять передо мной появился кузнечик, повёл хитренько усами: «Научит собирать малину?»
Звякнул шпорами и исчез. Стал я приглядываться: куда же он ускакал?
Сидит кузнечик на веточке под тем же листом. А над ним склонилась алая, сочная, вся в пупырышках малина - ягода.
«Спасибо», - кланяюсь я кузнечику.
И растаяла у меня во рту ягода.
Мой кузнечик уже на другом кусте. Малины там целая россыпь. Ешь - не хочу.
Прыгает кузнечик по спелым ягодам. И сам стал от сока малиновым.
Так и повелось. Захочется полакомиться малиной - иду в гости к кузнечику. Он рад - радёхонек.
Осылай, әңгімеден әңгімеге, өлеңнен өлеңге балалар Н.Г. Шафердің әңгімесінен өздеріне тағы бір қызықты адамды және ол туралы көп жаңалықты білді.
ЛЕТО
Исцеленье
Стрежня гордый нрав.
Летоисчисленье
ливней,
листьев,
трав.
Сказочница - старица
в лилиях со сна.
Бронзовая палица -
на холме
сосна.
Тени ветром сдуло.
Полдень переката.
Не пустеют дупла -
в них
стихи - совята.
Балалар естелікке Владимир Щербаковтың өлеңдерін өзімен бірге алып кетті.
Міне солардың бірі.
ИВАШКА
Ивашка по лужам
Бежит босиком.
С Ивашкою дружен
Раскатистый гром.
С Ивашкой
Ромашки
Играют в пятнашки.
Дождик Ивашке
Стирает рубашки.
********
Владимир Щербаков 75 жыл өмір сүрді, әдебиетте балаларға және барлықтарына суретте жарқын із қалдырған.